Panopticon - Sound Palette: Live @ Coiffure Liliane (2010)

Skład:
Olivier Catala - gitara basowa
Antoine Guenet - instrumenty klawiszowe
Anders Olsson - saksofon altowy
François Vanvinckenroy - gitara
Domenico Solazzo - perkusja, instrumenty perkusyjne

Utwory:
01. Elegy For Mothers (6:38)
02. Colorblind (2:46)
03. Spellbinding Game Under Fluorescent Tree (3:58)
04. Song In Motion (6:50)
05. By Popular Demand (5:07)
06. Sound Palette (5:31)
07. Hectic Haircut (5:59)
08. The Disturbing Truth (9:45)
09. [prelude to] (2:01)
10. Catwalk (7:24)
11. [postlude] (2:46)

Fajne, psychodeliczno - ambientowe, improwizowane kawałki. Zespół wydał album własnym sumptem, podobnie jak jeszcze kilka innych tego samego roku.

Próbki

Można ściągać próbki poniższych płyt

Link

Rhapsody Of Fire - The Frozen Tears Of Angels (2010)

CD Nuclear Blast

Skład:
Fabio Lione – śpiew
Luca Turilli – gitara
Dominique Leurquin - gitara
Alex Staropoli – instrumenty klawiszowe
Patrice Guers – gitara basowa
Alex Holzwarth – perkusja
Christopher Lee - narrator

Utwory:
01. Dark Frozen World (2:13)
02. Sea of Fate (4:48)
03. Crystal Moonlight (4:25)
04. Reign of Terror (6:53)
05. Danza Di Fuoco E Ghiaccio (Dance Of Fire And Ice) (6:25)
06. Raging Starfire (4:56)
07. Lost In Cold Dreams (5:12)
08. On The Way To Ainor (6:58)
09. The Frozen Tears Of Angels (11:18)
10. Labyrinth Of Madness (Bonus) (3:59)
11. Sea Of Fate (Orchestral Version) (Bonus) (3:54)
12. Immortal New Reign (Japanese Bonus) (5:29)

Pat Metheny - Orchestrion (2010)

CD Warner Music

Utwory:
01. Orchestrion (15:53)
02. Entry Point (10:28)
03. Expansions (8:38)
04. Soul Search (9:20)
05. Spirit Of The Air (7:45)

Było już sporo o tej płycie. Wiele argumentów za i kilka przeciw. Ja uważam, że ten album to mistrzostwo.

Midas Fall - Eleven, Return And Revert (2010)

CD Monotreme Records

01. Movie Screens (5:23)
02. Century (4:50)
03. Bright Lights Will Harm No-one (5:13)
04. Nautical Song (7:26)
05. My Radio Star (4:14)
06. Half Horizon (6:51)
07. War Pigeon (4:07)
08. Fog Sky Nun (3:52)
09. 17 (4:50)
10. Stalking Moon (5:13)

Muzyka, która staram się omijać szerokim łukiem - śpiewany post-rock. Może nie okropne, ale zupełnie nie dla mnie.

Roger Waters, Atlas Arena, Łódź, 19 kwiecień 2011 r.

Tak. Więc moje odczucia są mieszane. Zgodzę z wypowiedziami powyżej - show było niezłe, głęboko refleksyjne i prawdę mówiąc dla osoby nie wgłębiającej się w temat [The Wall praktycznie nie do ogarnięcia. Jednak od strony muzycznej było średnio - ot poprawne odegranie płyty na żywo i tyle. Spodziewałem się większych atrakcji na scenie, tak jak to było w 2002 roku w Warszawie. Byłem nastawiony przede wszystkim na śledzenie gry muzyków, jednak koncert zdominowany był przez audiowizualne przedstawienie. Oczywiście nie można połączyć jednego z drugim więc musiałem zadowolić się tym co się działo

Czy Waters aby nie podpierał się taśmą? Miałem nieodparte wrażenie, że były takie momenty. I to niejednokrotnie. A jeśli tylko gdakam, to niech mi język uschnie

Tyle narzekania. Dźwięk - super, kilka razy odwracałem się aby po chwili uświadomić sobie, że to nie odgłos spadającej kratownicy Atlas Areny, a element przedstawienia. Byłem zaskoczony pirotechniką w trakcie In The Flesh? - nie wiedziałem, że takie coś można zorganizować na obiekcie zamkniętym. Roger w niesamowitej formie, bawi się na scenie jak dziecko. Ma jeszcze sporo energii więc może odłoży na jakis czas zakończenie kariery? Może go jeszcze zobaczymy na żywo?

Byłem w szoku, że panowie i babochłopy z FOSY byli nawet uwaga... UPRZEJMI!!! Niesamowite! Próbowałem rozwiązać tą skomplikowaną zagadkę, odpowiedzieć sobie na pytanie "dlaczego?". I wymyśliłem. Uważam, że debilizm włącza im się powyżej 25 stopni w cieniu. Chociaż kiedy wjechali na teren AA, po opuszczeniu autobusu jak na rozkaz wszyscy pety w ryj i krokiem pana z telewizorami pod pachami podążyli obsadzać bramki. Żenujący widok, szkoda, że nie potrafię gwizdać na palcach

Jeszcze jedno. Uważam, że powinien być jeden koncert. Jeden duży koncert, najlepiej na jakimś stadionie. Nie było by z tym wielkiego problemu. Nie wiem ile ludzi zmieściło się w AA, jednak pomnożenie tej liczby razy 2 i zmniejszenie ceny biletu o 100 zł daje IMO pełny stadion. Wiem, że są w Polsce tysiące ludzi, których po prostu nie było stać na taki wydatek. Zresztą tak jak pisałem wcześniej, jechałem z takimi dzieciakami po 19 - 20 lat i słuchałem jakim wyzwaniem było dla nich odłożenie takich pieniędzy Ile to kosztowało wyrzeczeń, nerwów i czasu. Myślę, że nie o to tutaj chodzi. Waters mógł zarobić nawet więcej na takim jednym dużym i tańszym koncercie. Ale cóż, on ma od tego swoje tęgie głowy...

Poza tym wyobraźcie sobie widowisko The Wall "pod chmurką". Więcej miejsca, więcej możliwości, po prostu super

Edit: przypomniałem sobie. Wkurzało mnie, że po mimo prośby na początku koncertu, znalazło się stado kretynów, którzy z uporem maniaka rąbali zdjęcia z fleszem. jednemu zwróciłem uwagę, bo stał akurat obok mnie. Myślałem, że na tego typu imprezy uczęszczają inteligentni ludzie. Aha, zwróciłem jeszcze uwagę gościowi, który trzymał "na barana" swojego, tak na oko, 11-12 letniego syna. Sorry, jeśli jedziesz z dzieckiem to wiadomo, że na płycie nie będzie nic widziało. Od tego są sektory, no ludzie, proszę Was Elementarne rzeczy.

Lee Ritenour - 6 String Theory (2010)

CD Concord Records

Utwory i skład:
01. Lay It Down (Ft. John Scofield) (5:5
02. Am I Wrong (Ft. Keb' Mo' And Taj Mahal) (4:07)
03. L.P. (For Les Paul) (Ft. Pat Martino, And Joey DeFrancesco) (4:50)
04. Give Me One Reason (Ft. Joe Bonamassa And Robert Cray) (5:14)
05. "68" (Ft. Steve Lukather, Neal Schon, And Slash) (4:58 )
06. In Your Dreams (6:01) (Ft. Steve Lukather, And Neal Schon) (5:57)
07. My One and Only Love (Ft. George Benson) (1:44)
08. Moon River (Ft. George Benson And Joey DeFrancesco) (4:57)
09. Why I Sing the Blues (Ft. B.B. King, Vince Gill, Keb' Mo', Johnny Lan) (6:34)
10. Daddy Longlicks (Ft. Joe Robinson) (1:54)
11. Shape of My Heart (Ft. Steve Lukather, And Andy McKee) (4:48 )
12. Drifting (Ft. Andy McKee) (3:40)
13. Freeway Jam (Ft. Mike Stern, Tomoyasu Hotei,) (4:56)
14. Fives (Ft. Guthrie Govan And Tal Wilkenfeld) (4:33)
15. Caprices, Op. 20, No. 2 and 7 (Ft. Shon Boublil) (3:30)

Nikt nie mógł trafniej opisać tego albumu, jak właściciel pewnego bloga: http://pianology.wordpress.com/2010/08/21/lee-ritenour-6-string-theory-recenzja/

Camel - Rainbow's End: Camel Anthology 1973-1985 (2010)

CD Universal

Skład:
Andrew Latimer - gitara, śpiew, flety, instrumenty klawiszowe, flażolet, fortepian, gitara basowa
Doug Ferguson - gitara basowa, śpiew
Andy Ward - perkusja, instrumenty perkusyjne, wibrafon
Peter Bardens - instrumenty klawiszowe, śpiew, organy, Mellotron, syntezatory, fortepian, pianino elektryczne, Minimoog
Mel Collins - saksofony, flety
Richard Sinclair - gitara basowa
Jan Schelhaas - instruementy klawiszowe, Moog, fortepian
Dave Sinclair - instrumenty klawiszowe
Kit Watkins - instrumenty klawiszowe, organy Hammonda, Moog, Minimoog, clavinet, flet
Colin Bass - gitara basowa, śpiew
Andy Dalby - gitara
Chris Rainbow - śpiew, instrumenty klawiszowe
David Paton - gitara basowa, gitara basowa typu fretless, śpiew
Stuart Tosh - perkusja, chórki
Ton Scherpenzeel- instrumenty klawiszowe, fortepian, akordeon
Paul Burgess - perkusja

Utwory:

Disc 1:
01. Slow Yourself Down (4:46)
02. Never Let Go (6:23)
03. Curiosity (5:53)
04. Mystic Queen (5:39)
05. Nimrodel / The Procession / The White Rider (9:17)
06. Freefall (5:53)
07. Earthrise (6:41)
08. Lady Fantasy (Original Mix) (13:01)
09. Liggmg At Louis' (5:50)
10. Arabaluba (6:55)
11. Supertwister (3:16)

Disc 2:
01. Homage To The God Of Light (19:02)
02. The Great Marsh (2:04)
03. Rhayader (3:02)
04. Rhayader Goes To Town (5:21)
05. Preparation (4:12)
06. Dunkirk (5:28 )
07. Aristillus (1:57)
08. A Song Within A Song (7:14)
09. Air Born (5:03)
10. Spirit Of The Water (2:07)
11. Chord Change (6:54)
12. Another Night (6:29)
13. First Light (5:00)
14. Elke (4:28 )

Disc 3:
01. Tell Me (4:07)
02. Metrognome (4:27)
03. Unevensong (6:10)
04. Lunar Sea (9:02)
05. Rain Dances (2:38 )
06. Echoes (7:19)
07. Starlight Ride (3:19)
08. Breathless (4:18 )
09. Rainbow's End (Single Version) (3:01)
10. Survival (1:13)
11. Hymn To Her (5:37)
12. Ice (10:13)
13. City Life (4:41)
14. Nude (0:23)
15. Drafted (4:21)
16. Lies (5:02)

Disc 4:
01. Docks (4:10)
02. Beached (3:34)
03. Captured (3:19)
04. Summer Lightning (5:38 )
05. Sasquatch (4:43)
06. Heroes (4:49)
07. Selva (3:33)
08. A Heart's Desire (1:12)
09. End Piece (2:51)
10. In The Arms Of Waltzing Fraulines (2:18)
11. Cloak And Dagger Man (3:54)
12. Stationary Traveller (5:34)
13. Long Goodbyes (5:16)
14. Pressure Points (7:17)
15. West Berlin (5:19)
16. Fingertips (4:32)
17. Rhayader (2:28)
18. Rhayader Goes To Town (5:52)

Czteropłytowy wielbłądzi składak. Cały opis płyty znajduje się w jej tytule ;)

Jon Oliva's Pain - Festival (2010)

CD AFM Records

Skład:
Jon Oliva – śpiew, fortepian, gitara, instrumenty klawiszowe
Matt Laporte – gitara, cymbały młotkowe, śpiew
Tom McDine – gitara, śpiew
Kevin Rothney – gitara basowa, śpiew
Christopher Kinder – perkusja, instrumenty perkusyjne, śpiew

Gościnnie:
Howard Helm – fortepian, instrumenty klawiszowe
Casey Grillo – instrumenty perkusyjne
Jason Blackerby – instrumenty perkusyjne
Tom Morris – gitara
Jim Morris – gitara
Laurien Moahi – gitara
Dana Piper – gitara

Utwory:
1. Lies (6:18 )
2. Death Rides A Black Horse (5:28 )
3. Festival (4:22)
4. Afterglow (6:50)
5. Living On The Edge (5:10)
6. Looking For Nothing (2:42)
7. The Evil Within (4:36)
8. Winter Haven (7:38)
9. I Fear You (5:11)
10. Now (3:51)

Najnowszy solowy album założyciela i wokalisty Savatage. W sumie nie ma tu nic szczególnego. Po prostu poprawne, progmetalowo - heavymetalowe granie i tyle. Czasem pojawia się jakaś fajniejsza, wpleciona w utwór solówka.

Jaga Jazzist - One-armed Bandit (2010)

CD Ninja Tune

Utwory:
01. The Thing Introduces... (0:25)
02. One-Armed Bandit (7:10)
03. Banafleur Overalt (6:19)
04. 220 V / Spektral (7:05)
05. Toccata (9:13)
06. Prognissekongen (4:36)
07. Book Of Glass (6:51)
08. Music! Dance! Drama! (5:34)
09. Touch Of Evil (6:40)

Póki co mam za sobą jeden utwór (oprócz intra). I powiem: WOW! Fajowy nu-jazz z mnóstwem dęciaków i funkowym klimatem. Zobaczymy co dalej

Ihsahn - After (2010)

CD Mnemosyne Productions
CD Candlelight Records

Skład:
Ihsahn - wokale, gitara, instrumenty klawiszowe
Asgeir Mickelson - perkusja
Lars Koppang Norberg – gitara basowa
Jørgen Munkeby – saksofon

Utwory:
1. The Barren Lands (5:12)
2. A Grave Inversed (4:25)
3. After (4:47)
4. Frozen Lakes On Mars (5:54)
5. Undercurrent (10:00)
6. Austere (6:16)
7. Heavens Black Sea (6:15)
8. On The Shores (10:12)

Solowy album lidera norweskiego Emperor. Muzycznie bardzo zróżnicowany - do tego stopnia, że ciężko skupić się na jednej rzeczy, bo stylistyka zmienia się w zawrotnym tempie. osobiście uważam, że najwięcej jest tu tematów podobnych do tych znanych z płyt Opeth, Tool i wczesnej Anathemy. Całość oczywiście polana delikatnie blackmetalowym sosikiem. Według mnie nic specjalnego.

Jónsi - Go (2010)

CD XL Recordings
CD Parlophone

Skład:
Jón Þór Birgisson – śpiew, gitara, fortepian, ukulele, cymbały
Samuli Kosminen – perkusja, instrumenty perkusyjne, kalimba, harfa
Nico Muhly – piano, czelesta, cymbały
Alex Somers – gitara, fortepian, czelesta, cymbały

Gościnnie:
Hideaki Aomori – klarnet
Edward Burns – puzon
Christa Robinson – obó, róg
Alexandra Sopp – flety
William Lang – tuba basowa
David Nelson – tuba
David Byrd-Marrow, Kate Sheeran – waltornia
Caleb Burhans, Courtney Orlando – skrzypce
Nadia Sirota, John Pickford Richards – altówka
Clarice Jenson, Brian Snow – wiolonczela
Logan Coale – kontrabas

Utwory:
1. Go Do (4:41)
2. Animal Arithmetic (3:24)
3. Tornado (4:15)
4. Boy Lilikoi (4:30)
5. Sinking Friendships (4:42)
6. Kolniður (3:56)
7. Around Us (5:18 )
8. Grow Till Tall (5:21)
9. Hengilás (4:15)

Diebiutancki solowy album lidera Sigur Rós. I prawdę mówiąc bez rewelacji. Odbieram go jako kopiowanie pomysłów SR tylko w delikatniejszym wydaniu. Wiadomo powszechnie, że muzyka "Rózy" jest sama w sobie delikatna, także można sobie wyobrazić co dzieje się na "Go". Klimat troszkę zbyt mdły. Niestety. Błyszczy jedynie ostatni utwór.

Można pobierać próbki niżej opisanych płyt:

Download

Frank Zappa - Philly '76 (2009)

CD Vaulternative Records

Skład:
Frank Zappa - śpiew, gitary
Ray White - śpiew, gitary
Terry Bozzio - perkusja, śpiew
Patrick O'Hearn - gitara basowa
Eddie Jobson - skrzypce, śpiew
Bianca Thornton - śpiew

Disc 1:
1. The Purple Lagoon (3:36)
2. Stink-Foot (5:53)
3. The Poodle Lecture (3:49)
4. Dirty Love (3:37)
5. Wind Up Workin’ In A Gas Station (2:32)
6. Tryin’ To Grow A Chin (4:02)
7. The Torture Never Stops (13:32)
8. City Of Tiny Lites (7:47)
9. You Didn’t Try To Call Me (6:32)
10. Manx Needs Women (1:45)
11. Chrissy Puked Twice (6:49)

Disc 2:
2. Black Napkins (18:58)
2. Advance Romance (13:56)
3. Honey, Don’t You Want A Man Like Me? (4:09)
4. Rudy Wants To Buy Yez A Drink (2:20)
5. Would You Go All The Way? (2:04)
6. Daddy, Daddy, Daddy (2:05)
7. What Kind Of Girl Do You Think We Are? (4:58 )
8. Dinah-Moe Humm (8:10)
9. Stranded In The Jungle (3:10)
10. Find Her Finer (3:18 )
11. Camarillo Brillo (4:04)
12. Muffin Man (6:55)

Wyczytałem w necie różne opinie na temat tego koncertu. Sam nie jestem znawcą Zappy, jednak zdecydowanie podoba mi się ten album. Wystarczy tylko spojrzeć na listę muzyków, a ta raczej mówi sama za siebie. Z tego co sie orientuję, pierwotnie było to bootlegowe wydawnictwo, koncert ze Spectrum Theater (Filadelfia) z 29 października 1976 roku.

Ufomammut - Eve (2010)

CD/LP Supernatural Cat

Skład:
Urlo – gitara basowa, wokal, syntezatory
Poia – gitary, syntezatory
Vita – perkusja

Utwory:
1. I (14:02)
2. II (9:45)
3. III (3:04)
4. IV (4:06)
5. V (13:44)

masakra, wkleję kilka słow z jakiegoś forum, bo sam nie umiem pisać o takiej muzyce. Chociaż może znajdzie się ktoś chętny...

"Na ten krążek czekały całe legiony fanów włoskiego tria. Po świetnym 'Idolum' z 2008 przyszła pora na najnowszy album pod jakże wdzięcznym tytułem 'Eve'. Dwa lata przyszło poczekać by znów usłyszeć mięsiste, psychodeliczne i tak niesamowicie rozpoznawalne brzmienia. Nowy album przyjął postać pięciu numerów, dość skromnie sygnowanych rzymską numeracją. Niby każdy utwór jest osobną częścią z własną historią, lecz płynne przechodzenie kolejnych propozycji w wyraźny sposób zaciera tę różnice. Cudownie rzężące gitary wspomagane dudniącą i bardzo motoryczną perkusją otoczone niesamowicie dźwięcznym wokalem w dużym stopniu okraszonym pogłosem czy specyficznym echem. Cała masa elektronicznego hałasu i drugoplanowe głosy czy rozmowy-jeden z najważniejszych elementów twórczości Ufomammut także znalazły miejsce w zawartości kompozycyjnej utworów. Na krążku usłyszymy dobrze znane patenty w postaci kakofonicznej kawalkady wściekłych i przytłaczających dźwięków, które w zręczny sposób przeplatają się z transowymi i psychodelicznymi fragmentami spokojniejszego grania. Fani zespołu, jego muzyki oraz całego specyficznego wizerunku nie zawiodą się podczas obcowania z tym długo oczekiwanym albumem"

Blackfield - Welcome To My DNA (2011)

CD/LP K-Scope

Skład:

Steven Wilson - gitara, śpiew
Aviv Geffen - gitara śpiew
Seffy Efrati - gitara basowa
Eran Mitelman - instrumenty klawiszowe
Tomer Z - perkusja, instrumenty perkusyjne

Utwory:
1. Glass House (2:57)
2. Go To Hell (3:04)
3. Rising Of The Tide (3:50)
4. Waving (3:56)
5. Faraway (2:48 )
6. Dissolving With The Night (4:08 )
7. Blood (3:21)
8. On The Plane (3:42)
9. Oxygen (3:06)
10. Zigota (5:06)
11. DNA (3:49)

No cóż, nic na to nie poradzę, że wszystko gdzie tylko pojawi się nazwisko Wilson, łykam bez popitki Odsłuchałem na razie trzy utwory i tradycyjnie jestem wniebowzięty. Opener trochę kaipowaty, reszta to typowy Blackfield. Umieram z ciekawości co będzie działo się dalej

El Hombre Astral - Tierra (2010)

CD Musea Paralelle

Skład:
César Díez Rodriguez - gitara, śpiew
David De La Plaza - gitara, klawisze, śpiew
Roberto Pérez Fernández - gitara basowa, śpiew
Jacobo Méndez Repiso - perkusja

Utwory:
1. Bienvenida (4:46)
2. Me Hablan Los Culos (3:50)
3. Suerte (4:05)
4. Hipocondria Razonable (5:02)
5. Luz (4:18 )
6. Gruas (4:35)
7. Reina De La Casa (4:36)
8. Mudo (5:23)
9. Tierra (7:02)

Mam dylemat co do tej płyty ponieważ najnormalniej w świecie nie przypadła mi do gustu. Po pierwsze nie wiem kim jest frontman zespołu, na wielu forach zachwalany jako "najbardziej eklektyczny hiszpański muzyk". Liczyłem na progresywny metal pełną gębą, tymczasem otrzymałem miks elektro-akustycznego rocka z folkowymi wstawkami. Jeden kawałek brzmi jak żywcem wyjęty z "Zorro" i przyprawiony pazurzastymi gitarami Można zapoznać się z ciekawości, ale szczególnie nie polecam.